Dasatynib

Dasatynib
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
N-(2-chloro-6-metylofenylo)-2-({6-[4-(2-hydroksyetylo)-1-piperazynylo]-2-metylo-4-pirymidynylo}amino)-1,3-tiazolo-5-karboksyamid
Inne nazwy i oznaczenia
dazatynib
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H26ClN7O2S

Masa molowa

488,01 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

302962-49-8

PubChem

3062316

DrugBank

DB01254

SMILES
CC1=C(C(=CC=C1)Cl)NC(=O)C2=CN=C(S2)NC3=NC(=NC(=C3)N4CCN(CC4)CCO)C
InChI
InChI=1S/C22H26ClN7O2S/c1-14-4-3-5-16(23)20(14)28-21(32)17-13-24-22(33-17)27-18-12-19(26-15(2)25-18)30-8-6-29(7-9-30)10-11-31/h3-5,12-13,31H,6-11H2,1-2H3,(H,28,32)(H,24,25,26,27)
InChIKey
ZBNZXTGUTAYRHI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Temperatura topnienia

280–286 °C[1]

logP

1,8[1]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

L01 EA02

Farmakokinetyka
Działanie

przeciwnowotworowe

Okres półtrwania

3–5 h

Wiązanie z białkami
osocza i tkanek

96%

Metabolizm

wątrobowy

Wydalanie

z kałem

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustnie

Objętość dystrybucji

2505 l

Multimedia w Wikimedia Commons

Dasatynib[2], dazatynib[3][4]organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwnowotworowy (cytostatyk) z grupy inhibitorów kinazy tyrozynowej[4], kinazy BCR-Abl[4] i kinaz z rodziny Src, produkowany przez Bristol-Myers Squibb i sprzedawany pod nazwą handlową Sprycel.

Nazwa leku wzięła się od nazwiska[potrzebny przypis] Jagabandhu Dasa, chemika pracującego w Bristol-Myers Squibb, jednego z odkrywców związku[5].

Mechanizm działania

Dasatynib hamuje aktywność kinazy BCR-Abl oraz rodziny kinaz Src; równocześnie hamuje też inne, liczne, wybrane kinazy onkogenne, w tym c-KIT, kinazy receptora efryny (EPH) oraz receptora PDGFβ[6]. Badana jest skuteczność leku w leczeniu przerzutów czerniaka, raka prostaty[7][8] i niedrobnokomórkowego raka płuca[9]. Działa jako podwójny inhibitor kinazy BCR-Abl oraz kinaz z rodziny Src (Quintas-Cardama i wsp., 2006). W przeciwieństwie do imatynibu, dasatynib hamuje działanie zarówno nieaktywnej, jak i aktywnej postaci białka BCR-Abl, wykazując w badaniach in vitro nawet 325-krotnie większą aktywność wobec kinazy Abl (O’Hare i wsp., 2005)[potrzebny przypis].

Metabolizowany jest przez CYP3A4, a jego okres półtrwania wynosi od 5 do 6 godzin[4].

Wskazania

Dasatynib należy do drugiej generacji inhibitorów kinaz i znajduje zastosowanie w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej, w fazie akceleracji lub w fazie przełomu blastycznego w przypadku oporności lub nietolerancji na uprzednie leczenie, w tym leczenie metasulfonianem imatynibu u pacjentów z obecnym chromosomem Philadelphia, u pacjentów z nowo rozpoznaną przewlekłą białaczką szpikową z chromosomem Philadelphia (Ph+) oraz ostrą białaczką limfoblastyczną z chromosomem Philadelphia (Ph+) oraz z limfoblastyczną postacią przełomu blastycznego w przewlekłej białaczce szpikowej, w przypadku oporności lub nietolerancji wcześniejszej terapii w fazie przewlekłej[3].

9 listopada 2017 amerykańska Agencja Żywności i Leków udzieliła zgody na stosowanie dasatynibu (nazwa handlowa Sprycel, Bristol-Myers Squibb) w leczeniu pacjentów pediatrycznych w fazie przewlekłej przewlekłej białaczki szpikowej z obecnością chromosomu Philadelphia (Ph+)[10].

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza doświadczonego w rozpoznawaniu i leczeniu białaczki. Zalecane dawkowanie w przypadku przewlekłej białaczki szpikowej to 100 mg raz dziennie[3][4].

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Klinicznie istotne interakcje

Dasatynib jest substratem i inhibitorem cytochromu P450 a konkretnie jego izoenzymu 3A4. Dlatego istnieje możliwość wystąpienia interakcji z innymi równocześnie stosowanymi produktami leczniczymi metabolizowanymi głównie przez CYP3A4 lub takimi, które wpływają na jego aktywność.

Jednoczesne stosowanie dazatynibu i innych produktów leczniczych, które silnie hamują CYP3A4 (np. ketokonazolu, itrakonazolu, erytromycyny, klarytromycynay, rytonawiru, telitromycyny) może zwiększać ekspozycję na dazatynib. Dlatego, nie zaleca się stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 u pacjentów przyjmujących dazatynib.

Jednoczesne stosowanie dasatynibu i leków, które indukują CYP3A4 (np. deksametazonu, fenytoiny, karbamazepiny, ryfampicyny, fenobarbitalu lub produktów roślinnych zawierających ziela dziurawca, Hypericum perforatum) może znacznie zmniejszyć ekspozycję na dazatynib, zwiększając potencjalnie ryzyko niepowodzenia terapeutycznego. Dlatego u pacjentów otrzymujących dazatynib należy stosować inne, alternatywne produkty lecznicze, o słabszym działaniu indukującym CYP3A4.

Jednoczesne stosowanie dasatynibu i substratów CYP3A4 może zwiększyć ekspozycję na substrat CYP3A4. Dlatego, należy zachować ostrożność stosując dazatynib równocześnie z substratami CYP3A4 o wąskim zakresie terapeutycznym, takimi jak astemizol, terfenadyna, cisapryd, pimozyd, chinidyna, beprydyl lub alkaloidy sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina).

Jednoczesne stosowanie dasatynibu i antagonistów receptora H2 (np. famotydyny), inhibitorów pompy protonowej (np. omeprazolu), lub wodorotlenku aluminium/wodorotlenku magnezu może zmniejszyć ekspozycję na dazatynib. Dlatego, nie zaleca się stosowania antagonistów receptora H2 i inhibitorów pompy protonowej, a leki zawierające wodorotlenek aluminium/wodorotlenek magnezu powinny być podawane do 2 godzin przed lub w 2 godziny po podaniu dazatynibu.

Szczególne grupy:

Na podstawie wyników badań farmakokinetycznych, po jednorazowym podaniu, pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby w stopniu łagodnym, umiarkowanym lub ciężkim mogą otrzymywać zalecaną dawkę początkową. Ze względu na ograniczenia tego badania, zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania produktu dazatynib pacjentom z zaburzeniem czynności wątroby.

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania dasatynibu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Dasantynibu nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. W przypadku stosowania dasantynibu w czasie ciąży, pacjentka musi być poinformowana o potencjalnym ryzyku dla płodu.

Karmienie piersią

Dane dotyczące wydzielania dasatynibu w mleku kobiecym lub mleku zwierząt są niewystarczające/ograniczone. Dane fizyko-chemiczne oraz dostępne dane farmakodynamiczne/toksykologiczne dotyczące dasatynibu wskazują na wydzielanie z mlekiem kobiecym, w związku z czym nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka karmionego piersią. Podczas leczenia dasatynibem należy przerwać karmienie piersią.

Płodność

Wpływ dasatynibu na plemniki nie jest znany, dlatego zarówno wykazujący aktywność seksualną mężczyźni, jak i kobiety, podczas leczenia powinni stosować skuteczną antykoncepcję.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia w trakcie leczenia dasatynibem takich objawów niepożądanych jak zawroty głowy lub zaburzenia widzenia. Dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Działania niepożądane

U pacjentów z nowo rozpoznaną przewlekłą białaczką szpikową w fazie przewlekłej najczęściej zgłaszanymi objawami niepożądanymi były retencja płynów (włącznie z wysiękiem w jamie opłucnej) (19%), biegunka (17%), bóle głowy (12%), wysypka (11%), bóle kostno-mięśniowe (11%), nudności (8%), zmęczenie (8%), ból mięśni (6%), wymioty (5%) i zapalenie mięśni (4%). U pacjentów z opornością lub nietolerancją na wcześniejsze leczenie imatynibem leczonych dasatynibem najczęściej zgłaszanymi objawami niepożądanymi były retencja płynów (włącznie z wysiękiem w jamie opłucnej), biegunka, bóle głowy, nudności, wysypki skórne, duszność, krwawienie, zmęczenie, bóle kostno-mięśniowe, zakażenie, wymioty, kaszel, ból brzucha i gorączka. Gorączka neutropeniczna związana ze stosowaniem leku wystąpiła u 5% pacjentów leczonych dasatynibem z opornością lub nietolerancją na wcześniejsze leczenie imatynibem.

Przypisy

  1. a b Dasatinib, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB01254  (ang.).
  2. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej. Załącznik nr 6 do Zarządzenia Nr 23/2010/DGL Prezesa NFZ z dnia 29 kwietnia 2010 roku. [dostęp 2011-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)].
  3. a b c Charakterystyka produktu leczniczego Sprycel. European Medicines Agency. [dostęp 2011-02-24]. (pol.).
  4. a b c d e Ernst Mutschler: Farmakologia i toksykologia. 2009, s. 984-985.
  5. Das J, Chen P, Norris D, Padmanabha R, Lin J, Moquin RV, Shen Z, Cook LS, Doweyko AM, Pitt S, Pang S, Shen DR, Fang Q, de Fex HF, McIntyre KW, Shuster DJ, Gillooly KM, Behnia K, Schieven GL, Wityak J, Barrish JC. 2-aminothiazole as a novel kinase inhibitor template. Structure-activity relationship studies toward the discovery of N-(2-chloro-6-methylphenyl)-2-[[6-[4-(2-hydroxyethyl)-1-piperazinyl]-2-methyl-4-pyrimidinyl]amino-1,3-thiazole-5-carboxamide (dasatinib, BMS-354825) as a potent pan-Src kinase inhibitor. „J Med Chem”. 23 (49), s. 6819-6832, 2006. DOI: 10.1021/jm060727j. PMID: 17154512. 
  6. Sprycel H-C-709 European Public Assessment Report Revision 11 – Published 17/05/10 Annex I – Summary of product Characteristics. ema.europa.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-21)]..
  7. P. Mendiratta, E. Mostaghel, J. Guinney, A.K. Tewari i inni. Genomic strategy for targeting therapy in castration-resistant prostate cancer. „J Clin Oncol”. 27 (12), s. 2022-2029, 2009. DOI: 10.1200/JCO.2008.17.2882. PMID: 19289629. 
  8. E.Y. Yu, G. Wilding, E. Posadas, M. Gross i inni. Phase II study of dasatinib in patients with metastatic castration-resistant prostate cancer. „Clin Cancer Res”. 15 (23), s. 7421-7428, 2009. DOI: 10.1158/1078-0432.CCR-09-1691. PMID: 19920114. 
  9. A. Potti, H.K. Dressman, A. Bild, R.F. Riedel i inni. Genomic signatures to guide the use of chemotherapeutics. „Nat Med”. 12 (11), s. 1294-1300, 2006. DOI: 10.1038/nm1491. PMID: 17057710. 
  10. FDA approves dasatinib for pediatric patients with CML. FDA. [dostęp 2017-11-13]. (ang.).

Bibliografia

  • Talpaz M, Shah NP, Kantarjian H, Donato N, Nicoll J, Paquette R, Cortes J, O’Brien S, Nicaise C, Bleickardt E, Blackwood-Chirchir MA, Iyer V, Chen TT, Huang F, Decillis AP, Sawyers CL. Dasatinib in imatinib-resistant Philadelphia chromosome-positive leukemias. „N Engl J Med”. 24 (354), s. 2531-2541, 2006. DOI: 10.1056/NEJMoa055229. PMID: 16775234. 
  • Charakterystyka produktu leczniczego Sprycel. European Medicines Agency. [dostęp 2011-02-24]. (pol.).
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
L01A – Leki alkilujące
L01AA – Analogi iperytu azotowego
L01AB – Estry kwasu sulfonowego
L01AC – Iminy etylenowe
L01AD – Pochodne nitrozomocznika
L01AG – Epitlenki
  • etoglucid
L01AX – Inne
L01B – Antymetabolity
L01BA – Analogi kwasu foliowego
L01BB – Analogi puryn
L01BC – Analogi pirymidyn
L01C – Alkaloidy roślinne i inne
związki pochodzenia naturalnego
L01CA – Alkaloidy Vinca i ich analogi
L01CB – Pochodne podofilotoksyny
L01CC – Pochodne kolchicyny
  • demekolcyna
L01CD – Taksany
L01CE – Inhibitory topoizomerazy 1
L01CX – Inne
L01D – Antybiotyki cytotoksyczne i
związki pochodne
L01DA – Aktynomycyny
L01DB – Antracykliny i
związki pochodne
L01DC – Inne
L01E – Inhibitory kinazy białkowej
L01EA – Inhibitory kinazy
tyrozynowej BCR-Abl
L01EB – Inhibitory kinazy
tyrozynowej receptora nabłonkowego
czynnika wzrostu (EGFR)
L01EC – Inhibitory kinazy
seroninowo-treoninowej B-Raf (BRAF)
L01ED – Inhibitory kinazy
chłoniaka anaplastycznego (ALK)
  • kryzotynib
  • cerytynib
  • alektynib
  • brygatynib
  • lorlatynib
L01EE – Inhibitory kinazy
aktywowanej mitogenami (MEK)
  • trametynib
  • kobimetynib
  • binimetynib
  • solumetynib
L01EF – Inhibitory kinaz
cyklino-zależnych (CDK)
L01EG – Inhibitory kinazy mTOR
L01EH – Inhibitory kinazy
receptora ludzkiego czynnika
wzrostu naskórka 2 (HER2)
L01EJ – Inhibitory kinazy
janusowej (JAK)
  • ruksolitynib
  • fedratynib
  • pakrytynib
  • momelotynib
L01EK – Inhibitory kinazy
receptora czynnika wzrostu
śródbłonka naczyniowego (VEGFR)
L01EL – Inhibitory kinazy
tyrozynowej Brutona (BTK)
  • ibrutynib
  • acalabrutynib
  • zanubrutynib
  • orelabrutynib
  • pirtobrutynib
L01EM – Inhibitory kinazy
3-fosfatydyloinozytolu (Pi3K)
  • idelalizyb
  • kopanlisyb
  • alpelisyb
  • duwelisyb
  • parsaklisyb
L01EN – Inhibitory kinazy tyrozynowej
receptora czynnika wzrostu fibroblastów (FGFR)
  • erdafitynib
  • pemigatynib
  • infigratynib
  • futibatynib
L01EX – Inne inhibitory
kinazy proteinowej
  • sunitynib
  • sorafenib
  • pazopanib
  • wandetanib
  • regorafenib
  • masytynib
  • kabozantynib
  • lenwatynib
  • nintedanib
  • midostauryna
  • kwizartynib
  • larotrektynib
  • gilterytynib
  • entrektynib
  • peksydartynib
  • erdafitynib
  • kapmatynib
  • awaprytynib
  • ripretynib
  • tepotynib
  • selperkatynib
  • pralsetynib
  • surufatynib
  • umbralisib
  • sitwatynib
  • kapiwasertyb
L01F – Przeciwciała monoklonalne
oraz przeciwciała
skoniugowane z cytostatykami
L01FA – Inhibitory CD20
L01FB – Inhibitory CD22
  • inotuzumab ozogamycyny
  • moksetumomab pasudotoksu
L01FC – Inhibitory CD38
  • daratumumab
  • izatuksymab
L01FD – Inhibitory HER2
  • trastuzumab
  • pertuzumab
  • trastuzumab emtanzyny
  • trastuzumab mafodotyny
  • trastuzumab duokarmazyny
  • margetuksimab
L01FE – Inhibitory EGFR
L01FF – Inhibitory PD–1/PD–L1
L01FG – Inhibitory PD–1/PD–L1
L01FX – Inne przeciwciała monoklonalne
oraz przeciwciała
skoniugowane z cytostatykami
  • edrekolomab
  • gemtuzumab ozogamycyny
  • katumaksomab
  • ipilimumab
  • brentuksymab wedotyny
  • dinutuksymab beta
  • blinatumomab
  • elotuzumab
  • mogamulizumab
  • olaratumab
  • bermekimab
  • tafasitamab
  • enfortumab wedotyny
  • polatuzumab wedotyny
  • belantamab mafodotyny
  • oportuzumab monatoksu
  • sacytuzumab gowitekanu
  • amiwantamab
  • sabatolimab
  • tremelimumab
  • naksitamab
  • lonkastuksymab tezyryny
  • tisotumab wedotin
  • teklistamab
  • mosunetuzumab
  • mirwetuksymab sorawtanzyny
  • epkorytamab
  • glofitamab
  • talkwetamab
L01FY – Połączenia przeciwciał monoklonalnych
oraz przeciwciał
skoniugowanych z cytostatykami
L01X – Pozostałe
leki przeciwnowotworowe
L01XA – Związki platyny
L01XB – Metylohydrazyny
L01XD – Środki stosowane w
terapii fotodynamicznej
L01XF – Retinoidy stosowane w
terapii przeciwnowotworowej
L01XG – Inhibitory proteasomu
L01XH – Inhibitory deacetylaz
histonów (HDAC)
L01XJ – Inhibitory szlaku Hedgehog
  • wismodegib
  • sonidegib
  • glasdegib
L01XK – Inhibitory polimeraz
poli-ADP-rybozy (PARP)
L01XL – Przeciwnowotworowa terapia
komórkowa lub genowa
  • sitimagene ceradenovec
  • talimogen laherparepwek
  • aksykabtagen cyloleucel
  • tisagenlecleucel
  • ciltakabtagen autoleucel
  • breksukabtagen autoleucel
  • idekabtagen wikleucel
  • lizokabtagen maraleucel
  • tabelekleucel
  • nadofaragen firadenowek
  • lifileucel
L01XX – Inne
L01XY – Połączenia leków
przeciwnowotworowych

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.