Ramipryl
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C23H32N2O5 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 416,51 g/mol | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | 87333-19-5 | ||||||||||||||
PubChem | 5362129 | ||||||||||||||
DrugBank | DB00178 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
ATC | C09AA05 C09AX05 C09BA05 C09BB05 C09BB07 C09BX03 C09BX05 C10BX04 C10BX06 C10BX17 | ||||||||||||||
Stosowanie w ciąży | kategoria D | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Ramipryl – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) stosowany głównie w terapii nadciśnienia tętniczego.
Mechanizm działania
- Osobny artykuł: Inhibitory konwertazy angiotensyny#Mechanizm działania.
Jest prolekiem, w organizmie hydrolizuje z wytworzeniem ramiprylatu, który ma długi czas eliminacji, co pozwala na przyjmowanie ramprilu raz na dobę[1].
Ramipryl powoduje zahamowanie działania konwertazy angiotensyny i w efekcie zmniejszenie stężenia angiotensyny II oraz aldosteronu, kompensacyjnie zwiększa się stężenie angiotensyny I oraz reniny. Zostaje zahamowane wydzielanie aldosteronu, co powoduje zwiększenie stężenia jonów potasowych w osoczu. Końcowym efektem jest spadek ciśnienia tętniczego zarówno skurczowego, jak i rozkurczowego. Pojemność minutowa i częstość rytmu nie ulegają zmianie[2].
Ramipryl charakteryzuje się stosunkowo dużym powinowactwem do tkankowego układu renina-angiotensyna-aldosteron.
Farmakokinetyka
Po podaniu doustnym osiąga maksymalne stężenie w osoczu po 1 h. W 50-60% wchłania się z przewodu pokarmowego. Pokarm zwalnia tempo wchłaniania, ale nie powoduje zmniejszenia ilości wchłoniętego leku. W wątrobie jest metabolizowany do ramiprylatu, który jest 6-krotnie silniejszym inhibitorem ACE niż ramipryl[2].
Maksymalne stężenie ramiprylatu w surowicy jest osiągane po ok. 2-3 h po doustnym podaniu leku. Z białkami osocza ramipryl wiąże się mniej więcej w 75%, ramiprylat w 56%. Dostępność biologiczna ramiprylu po podaniu doustnym wynosi 28%, zaś po dożylnym 100%. Stężenie w osoczu wzrasta wraz ze zwiększaniem dawki, ale nie wprost proporcjonalnie. Farmakokinetyka jest złożona i zmienia się w sposób trójfazowy. Faza pierwsza związana jest z obwodową dystrybucją leku, jego wiązaniem z białkami osocza i w tkankach, okres półtrwania tej fazy to 2-4 h. Po tym następuje dwufazowa eliminacja. Czas pierwszej fazy eliminacji wynosi 9-18 h. Druga faza jest wydłużona i trwa powyżej 50 h. Związane jest to prawdopodobnie z kinetyką kompleksu ramipryl-ACE. Około 60% leku wydalane jest w postaci metabolitów z moczem, około 40% z kałem[2].
Ramipryl nie kumuluje się w organizmie. Nagłe odstawienie nie powoduje gwałtownego wzrostu ciśnienia. Wydalanie leku jest opóźnione u pacjentów z niewydolnością nerek. Metabolizm jest wydłużony u pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby[2].
Wskazania
W Polsce lek jest zarejestrowany w terapii nadciśnienia tętniczego (w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami), niewydolności serca, ostrej fazy zawału mięśnia serca współistniejącej z niewydolnością serca, objawowej niecukrzycowej nefropatii.
Dodatkowym wskazaniem jest prewencja zgonu, zawału serca i udaru mózgu, konieczności rewaskularyzacji u osób po 55. roku życia ze współistniejącymi powikłaniami w postaci choroby niedokrwiennej serca (przebyty zawał serca, niestabilna dusznica bolesna, przebyte CABG lub PTCA), choroby naczyń obwodowych, udaru mózgu czy cukrzycy (ze współistniejącymi czynnikami ryzyka w postaci: nadciśnienia tętniczego, wysokiego poziomu cholesterolu całkowitego, niskiego poziomu HDL, palenia tytoniu, mikroalbuminurii – przynajmniej jeden z wymienionych czynników)[3].
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania do stosowania leku to[4]:
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub inny inhibitor ACE.
- Obrzęk naczynioruchowy.
- Kardiomiopatia przerostowa.[2]
- Pierwotny hiperaldosteronizm[2].
- Pozaustrojowe procedury lecznicze prowadzące do kontaktu krwi z powierzchniami o ujemnym ładunku elektrycznym.
- Zwężenie tętnic nerkowych.
- Drugi i trzeci trymestr ciąży (kategoria C - I trymestr, kategoria D - II i III trymestr).
- Niedociśnienie i niestabilność hemodynamiczna.
- Jednoczesne stosowanie ramiprylu z produktami zawierającymi aliskiren jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek.
Działania niepożądane
- Osobny artykuł: Inhibitory konwertazy angiotensyny#Działania niepożądane.
Interakcje
- Osobny artykuł: Inhibitory konwertazy angiotensyny#Interakcje i łączenie terapii.
Dawkowanie
Dawka początkowa wynosi 1,25–2,5 mg/d. Dawka maksymalna – 10 mg/d. Tabletki są dostępne w dawkach: 1,25 mg; 2,5 mg; 5 mg; 10 mg.
Preparaty
W Polsce ramipryl jest dostępny pod następującymi nazwami handlowymi: Apo-Rami (Apotex), Ampril (KRKA), Axtil (Adamed), Mitrip (Grupa Teva Polska), Piramil (Sandoz/Lek Polska), Polpril (Polpharma), Ramicor (Ranbaxy), Ramipril-ratiopharm (Ratiopharm), Ramistad (Stada), Ramve (Farma-Projekt),Tritace (Sanofi-Aventis), Vivace (Actavis Polska),Ramipril-Pfizer (Pfizer). W formie złożonej w połączeniu z hydrochlorotiazydem – Ramicor Comb.
Na świecie jest sprzedawany m.in. jako Altace czy Ramace.
Przypisy
- ↑ James E.J.E. Frampton James E.J.E., David H.D.H. Peters David H.D.H., Ramipril. An updated review of its therapeutic use in essential hypertension and heart failure, „Drugs”, 49 (3), 1995, s. 440–466, DOI: 10.2165/00003495-199549030-00008, PMID: 7774515 (ang.).
- ↑ a b c d e f EwaE. Groszyk EwaE. i inni, Leki współczesnej terapii, wyd. XXII, Warszawa: Medical Tribune Polska, 2019, ISBN 978-83-951310-6-6, OCLC 1150526325 [dostęp 2021-02-22] .
- ↑ S.S. Yusuf S.S. i inni, Effects of an angiotensin-converting-enzyme inhibitor, ramipril, on cardiovascular events in high-risk patients. The Heart Outcomes Prevention Evaluation Study Investigators, „The New England Journal of Medicine”, 342 (3), 2000, s. 145–153, DOI: 10.1056/NEJM200001203420301, PMID: 10639539 (ang.).
- ↑ Tritace (ramipryl) – ulotka dołączona do opakowania [online], www.leki-informacje.pl [dostęp 2017-10-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-10] .
Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007, Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, s. 560–561, ISBN 978-83-7430-110-7 .
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
C09A – Inhibitory konwertazy angiotensyny |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
C09B – Inhibitory konwertazy angiotensyny w połączeniach |
| ||||||
C09C – Antagonisty receptora angiotensyny II |
| ||||||
C09D – Antagonisty receptora angiotensyny II w połączeniach |
| ||||||
C09X – Inne leki działające na układ renina–angiotensyna–aldosteron |
|
- p
- d
- e
C10A – Leki zmniejszające stężenie lipidów we krwi |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
C10B – Leki zmniejszające stężenie lipidów w połączeniach |
|