Osmanlı Ressamlar Cemiyeti

Cemiyetin çıkarttığı gazetenin ilk sayısının kapağı

Osmanlı Ressamlar Cemiyeti, dönemin sanat ve sanatçı sorunlarına çözüm bulmak üzere Osmanlı Devleti'nde 1909-1919 yılları arasında faaliyet gösteren bağımsız bir ressam örgütüdür.

Ülkede Sanayi-i Nefise Mektebi'nden sonra kurulmuş olan ikinci sanat kurumudur ve Türk ressamlarının kurduğu ilk örgüttür. “Osmanlı devletinde ressamlığın ilerlemesi ve Osmanlı ressamlarının geleceklerini temin doğrultusunda birleşmeleri[1] esasına dayanan Cemiyet, geniş halk kitlelerine resim sanatını ve sanatçıyı sevdirme mücadelesi vermiştir.

Varlığı hukuken 1919’da sona eren[1] örgütün faaliyetleri 1921’den itibaren Türk Ressamlar Cemiyeti; 1926’dan itibaren Türk Sanayii Nefise Birliği ve 1929’dan sonra Güzel Sanatlar Birliği adıyla devam etmiş ve böylece 1929 yılında Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği’nin kuruluşuna kadar ülkede tek ressam birliği olarak faaliyet göstermiştir.

Tarihçe

İkinci Meşrutiyet'in ilanından sonra dernek kurma özgürlüğünün kabul edilmesi üzerine ressam Ruhi’nin önerisiyle çoğunluğu Sanayi-i Nefise Mektebi mezunu genç ressamlardan oluşan bir grup, dönemin sanat ve sanatçı sorunlarına çözüm bulmak üzere Osmanlı Ressamlar Cemiyeti adı altında örgütlendi. Cemiyetin kuruluşu dönemin Üsküdar mutasarrıfının onayı ile Üsküdar'da gerçekleşti.[2]

İlk üyeleri arasında şu isimler bulunur: Sami, Şevket, Hikmet, İbrahim, Agah Bey, Ruhi, Ahmet Ziya, heykeltıraş Mesrur. Cemiyetin üye sayısı daha sonra Feyhaman, Hüseyin Avni, Murtaza, Mithat Rebii, Tomas Efendi,Müfide Kadri, Rıfat gibi sanatçıların katılımı ile artmıştır.

İlk başkanlığını Sami Bey’in yaptığı Osmanlı Ressamlar Cemiyeti, 1910-1914 yılları arasında ilk sanat dergisi olan "Osmanlı Ressamlar Cemiyeti Mecmuası"nı yayımladı. Cemiyet ve çıkardığı dergi, kendisi de bir ressam olan Şehzade Abdülmecit Efendi tarafından desteklendi.

Osmanlı Ressamlar Cemiyeti gazetesi 1911-1914 kitap kapağı

Cemiyet, 1916'daki Galatasaray Sergisi’ni organize ederek Türk ressamlarının eserlerinin tanıtımında öncülük etti. Galatasaray Lisesi’nde 48 sanatçının katılımıyla gerçekleşen bu büyük sergi, Türk ressamları tarafından açılan ilk toplu sergidir.[3] Sergiye katılan ressamlarla “program” adını verdiği sözleşmeler imzalayarak Türkiye’nin ilk sanat galerisi olma işlevini üstlendi ve galericilik kurallarının ilk örneklerini verdi.[1]

1919'da cemiyetin adı Türk Ressamlar Cemiyeti’ne dönüştü ve işlevi farklılaştı. Türk Ressamlar Cemiyeti’nin kuruluşu ile Osmanlı Ressamlar Cemiyeti’nin hukuki varlığı sona erdi.

Osmanlı Ressamlar Cemiyeti Mecmuası

Cemiyet, Balkan Savaşı yıllarında üyelerinin düşüncelerini ve sanat anlayışlarını topluma yansıtmak üzere “Osmanlı Ressamlar Cemiyeti Mecmuası” adlı aylık dergiyi çıkardı. İlk sayısı Mart 1910’da çıkan dergi, dört yılda 18 sayı yayımlandı. Osman Hamdi'ye ve Hoca Ali Rıza'ya ayrılmış iki özel sayı çıkarılmıştır. Son sayısı Temmuz 1914 tarihini taşır.

Osman Asaf'ın sorumlu yöneticisi olduğu gazetede yazıları yayımlanan sanatçılar arasında Hoca Ali Rıza, Sami Yetik, Ruhi Arel ve Ahmet Ziya Akbulut vardır. Dergi, Türkiye’de resim kültürünün yaygınlaşmasında rol oynamıştır.

Kaynakça

  1. ^ a b c Abdullah Sinan Güler’in İkinci meşrutiyet ortamında Osmanlı Ressamlar Cemiyeti ve Osmanlı Ressamlar Cemiyeti Gazetesi 5 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. adlı Doktora tezi
  2. ^ "Tarihçe, Üsküdar Belediyesi web sitesi, Erişim tarihi:07.12.2012". 18 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2013. 
  3. ^ "Tarihçemiz, Güzel Sanatlar Birliği web sitesi, Erişim tarihi:07.12.2012". 9 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2012. 
  • g
  • t
  • d
Türkiye'de görsel sanat yaklaşımları
Klasik
Asker Ressamlar
Osmanlı Ressamlar Cemiyeti
İnas Sanâyi-i Nefîse Mektebi
Yeni Resim Cemiyeti
  • Şeref Kamil  • Saim Özeren  • Refik Fazıl  • Mahmut Cemaleddin  • Turgut Zaim  • Sabih Bey  • Cevad Hamid
Müstakiller
D Grubu
Onlar Grubu
Çallı Kuşağı
Tavanarası Ressamları
  • Nuri İyem  • Erdoğan Behnasavi  • Baha Çalt  • Atıfet Hançerlioğlu  • Seta Hıdiş  • Ömer Uluç  • Haluk Muradoğlu  • Ümit Mildon  • Vildan Tatlıgil  • Pindaros Platinidis  • Atıf Yılmaz
Yeni Dal Grubu
  • Avni Memedoğlu  • Nejat Tözge  • Marta Tözge  • Kemal İncesu  • İhsan İncesu  • Hikmet Aksüt  • Vahi İncesu  • İbrahim Balaban
Yeniler Grubu
Siyah Kalem Grubu
Modern
Soyut dışavurumcu sanatçılar
Geometrik soyut sanatçılar
Soyut heykel sanatçıları
Modern soyut sanatçılar
Modern figüratif sanatçılar
Modern heykel sanatçıları
1968 kuşağı sanatçılar
Anlatım dilinin çeşitlendiği sanatçılar
Çağdaş
Hafriyat Grubu
Kavramsal sanatçılar
2000 sonrası
Dekoratif
Mozaik
  • Bedri Rahmi EyüboğluFerruh BaşağaJale Yılmabaşar • Süha Semerci • Meyçem Ezengin • Sibel Hananel • Halil Sarı • Ahmet Bostancı • Gülten Alcan • Gülistan Genç • Gülçin Sökücü • Serdar İyiyiz • Mervan Altınorak • Ayça Bumin
Çini
  •  Hafız Mehmed Emin Efendi • Ayşe Özkan • Faruk Şahin • Faik Kırımlı • Nimet Varlı • Sıtkı Olçar • Turgut Tuna • Mehmet Gürsoy • Mustafa Kerkük • Önder Düz
Vitray
Seramik
Tekstil
  • Bedri Rahmi EyüboğluZeki Faik İzerÖzdemir AltanZekai Ormancı • Aydın Uğurlu • Ayla Salman • Candan Akpınar • Harun Acı • Nil Yalter • Reyhan Kaya • Atilla Ergür • Belkıs Balpınar • Filiz Otyam • Ebru Dikmen • Sedef Acar • Suhandan Özay Demirkan • Mustafa Kula • Ömer Karaçam • Beyhan Saldıray • Sümer Saldıray • Şahin Yüksel Yağan • Çiğdem Gürel • Dilek Alpan • Zeki Alpan • Sibel Arık • Devrim Erbil • Hamdi Ünal • Latif Taşarlı • Ayten Sürür • Çiğdem Kaynar • Haldun Acara • İdil Akbostancı • Cafer Arslan • Sevim Arslan • Gülcan Batur Ercivan • Sonja Böhlander Tanrısever • Çiğdem Çini • Pelin Demirtaş Dikmen • Öznur Enes • Nuray Er • Canan Erdönmez • Bettina Franckenberg • Nur Gökbulut • Ülkü Kaymaz • Selda Kozbekçi Ayranpınar • Fırat Neziroğlu • Füsun Özpulat • Maria Sezer • Biret Tavman • Cemile Tuna • Nesrin Türkmen • Ali Yaldır • Leyla Yıldırım • Elvan Adanır • Sema Arıgil • Günay Atalayer • Gül Bolulu • Esra Kavcı • Nesrin Önlü • Neslihan Yaşar • Betül Atlı