Hidrojen peroksit

Hidrojen peroksit

Adlandırmalar
IUPAC adı Hydrogen peroxide
Diğer adlar Perhidroksik asit Dihidrojen dioksit Oksijenli su
Tanımlayıcılar
CAS numarası	7722-84-1
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü
ChEBI	CHEBI:16240
ChemSpider	763
ECHA InfoCard	100.028.878
PubChem CID	784
RTECS numarası	MX0900000 (>90% çözelti) MX0887000 (>30% çözelti)
UN numarası	2015 (>60% çözelti) 2014 (20–60% çözelti) 2984 (8–20% çözelti)
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID2020715
SMILES OO
Özellikler
Molekül formülü	H2O2
Molekül kütlesi	34.0147 g/mol
Görünüm	Soluk mavi; sulu çözeltisi renksiz
Koku	Hafif keskin
Yoğunluk	1.11 g/cm3 (20 °C, 30% (w/w) çözelti) 1.45 g/cm3 (20 °C, Saf)
Erime noktası	−0.43 °C (31.23 °F; 272.72 K)
Kaynama noktası	150.2 °C (302.4 °F; 423.3 K) (ayrışır)
Çözünürlük	Eter ve alkolde çözünür petrol eterinde çözünemez
log P	-0.43[1]
Buhar basıncı	5 mmHG (30 °C)[2]
Asitlik (pKa)	11.75
Akmazlık	1.245 cP (20 °C)
Tehlikeler
GHS etiketleme sistemi:
Piktogramlar
NFPA 704 (yangın karosu)	3 0 3 OX
Parlama noktası	Yanmaz
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Hidrojen peroksit (H₂O₂), saf haldeyken oldukça açık mavi renkte; sulandırıldığında ise renksiz hale gelen bir bileşiktir. Viskozitesi sudan daha yüksek olan ve zayıf asidik özellik gösteren bileşik, aynı zamanda güçlü bir oksitleyicidir. Özellikle tıp alanında %3'lük sulu çözeltisi ve kâğıt sanayiinde kâğıtlara beyaz renk vermek için kullanılmaktadır. Bileşik ayrıca dezenfektasyon, oksitleme, antiseptik üretimi ve roket yakıtı üretiminde de tercih edilir.

İnsan vücudunda bu molekülü parçalamak üzere karaciğerde üretilen katalaz adlı bir enzim yer almaktadır. Bu enzim, hidrojen peroksit molekülünü parçalayarak su ve oksijen molekülü eldesi sağlar.

Tarihi

Hidrojen peroksit ilk defa 1818 yılında Fransız kimyacı Louis Jacques Thénard tarafından baryum peroksitin nitrik asit ile tepkimeye sokulmasıyla elde edilmiştir.^[3] Üretildikten sonra, uzun süre boyunca bileşiğin kararsız olduğuna inanıldı. 19. yüzyılın sonunda Petre Melikishvili ve öğrencisi L. Pizarjevski bileşiğin doğru formülünün H-O-O-H şeklinde olduğunu gösterdi.

Kaynakça