Lata Mangeškar

Potpis

Lata Mangeškar (izgovor (pomoć·info)) (Indor, 28. septembar 1929 — Mumbaj, 6. februar 2022) bila je indijska reprodukcijska pevačica i muzička direktorka. Ona je jedna od najpoznatijih i najcenjenijih pevačica u Indiji.^[9][10] Lata je snimila pesme u preko hiljadu hinduskih filmova i pevala pesme na preko trideset šest regionalnih indijskih i stranih jezika, mada prevashodno na maratskom, hinduskom i bengalskom.

Nagradu Dadasaheb Falke dodelila joj je 1989. vlada Indije. Godine 2001, u znak priznanja za njen doprinos naciji, dodeljena joj je Barat Ratna, najviša civilna počast Indije, i ona je tek drugi vokalista, posle M. S. Subulakšmija, koja je dobila tu počast.^[11] Francuska joj je 2007. godine dodelila svoje najviše civilno priznanje (Oficir Legije časti).^[12]

Dobitnica je tri Nacionalne filmske nagrade, 15 nagrada Udruženja filmskih novinara u Bengalu, četiri nagrade za najbolju žensku reprodukciju, dve posebne filmske nagrade, nagrade za filmsko životno delo i mnogih drugih. Godine 1974, postala je prva Indijanka koja je nastupila u Rojal Albert Holu. Njena poslednja snimljena pesma bila je „Saugandh Mujhe Is Mitti ki“ objavljena 30. marta 2019. kao omaž Indijskoj armiji i naciji.^[13]

U jednom trenutku se pojavila u Ginisovoj knjizi rekorda, koja ju je navela kao najzabeleženiju umetnicu u istoriji između 1948. i 1987. godine.^[14]

Detinjstvo i mladost

Lata Mangeškar je rođena 1929. godine^[15] kao najstarija kćerka pandita Dinanata Mangeškara, maratskog muzičara i njegove gujaratske supruge Ševanti^{[16][17][18][19][20]} u Indoru (u današnjem Madja Pradešu i u to vreme prestonici kneževske države Indore koja je bila deo Centralnoindijske agencije u Britanskoj Indiji).^[21] Njen otac, pandit Dinanat Mangeškar, bio je klasični pevač i pozorišni glumac.^[19] Deenanath had taken the surname Mangeshkar, based on the name of his ancestral village, Mangeshi in Goa.^[21][18] Njena majka, Ševanti (kasnije preimenovana Šudamati), gujaratska žena iz Talnera, Bombajske prezidencije (sad severozapadne Maharaštre), bila je Dinanatova druga žena;^{[17][18][19][22]} njegova prva supruga Narmada, koja je umrla, bila je Ševantijeva starija sestra.^[23]

Latin deda s očeve strane, Ganeš Bat Navati Hardikar (Abišeki), bio je karhadski bramanski sveštenik koji je vršio bogosluženja Šivi lingam pri Mangueši hramu u Goi,^[24] a njena baba s očeve srane, Jesubaj Rane, pripadala je Gomantak Marata Samaj zajednici Goe.

Latin deda s majčine strane je bio gujaratski poslovni čovek Set Haridas Ramdas Lad, prosperitetni biznismen i posednik nekretnina iz Talnera. Mangepkar je naučila gujaratske narodne pesme kao što je garba iz Pavagada od svoje babe po majci.^[16][23]

Porodično prezime je ranije bilo Hardikar. Dinanat ga je promenio u Mangeškar radi identifikovanja familije sa s svojim rodnim gradom, Mangešijem u Goi. Lata je dobila ime „Hema” po rođenju. Njeni roditelji su je kasnije preimenovali u Lata po ženskom liku, Latika, u jednom od pozorišnih komada njenog oca, BavBandan.^[25]

Bila je najstarije dete u porodici. Mina, Aša, Uša i Hridajnat, po redu rođenja, su njena braća i sestre; svi su nadareni pevači i muzičari..^[26] Prvu muzičku lekciju dobila je od oca. Sa pet godina počela je da radi kao glumica u očevim muzičkim komadima (Sangeet Natak na maratiju). Prvog dana škole,^[25] Mangeškar je napustila jer joj nije bilo dozvoljeno da sa sobom povede svoju sestru Ašu.^[27]

Reference

Literatura

Spoljašnje veze