Reinhard Marx

Reinhard Marx

Kardynał prezbiter
Reinhard Marx (2016)
Ubi spiritus Domini ibi libertas Gdzie jest Duch Pański – tam wolność
Kraj działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	21 września 1953 Geseke
Arcybiskup metropolita Monachium i Fryzyngi
Okres sprawowania	od 2008
Koordynator Rady ds. Gospodarki
Okres sprawowania	od 2014
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	11 lutego 1978
Prezbiterat	2 czerwca 1979
Nominacja biskupia	23 lipca 1996
Sakra biskupia	21 września 1996
Kreacja kardynalska	20 listopada 2010 Benedykt XVI
Kościół tytularny	św. Korbiniana
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Reinhard Marx (ur. 21 września 1953 w Geseke) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy Paderborn w latach 1996–2001, biskup diecezjalny Trewiru w latach 2001–2007, arcybiskup metropolita Monachium i Fryzyngi od 2008, kardynał prezbiter od 2010, przewodniczący Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej w latach 2012–2018, członek Rady Kardynałów w latach 2013–2023, koordynator Rady ds. Gospodarki od 2014, przewodniczący Konferencji Episkopatu Niemiec w latach 2014–2020.

Życiorys

Urodził się 21 września 1953 w Geseke^[1]. Kształcił się w miejscowym gimnazjum, gdzie w 1972 złożył świadectwo dojrzałości, a następnie podjął studia teologiczno-filozoficzne na Wydziale Teologicznym w Paderborn i na Katolickim Uniwersytecie Paryskim^[1]. Święcenia diakonatu otrzymał 11 lutego 1978 w kościele św. Kiliana w Paderborn przez posługę miejscowego biskupa pomocniczego Paula Nordhuesa(inne języki), natomiast święceń prezbiteratu udzielił mu 2 czerwca 1979 w katedrze w Paderborn miejscowy arcybiskup metropolita Johannes Joachim Degenhardt^[2][1]. W latach 1981–1989 kontynuował naukę na uniwersytetach w Bochum i Münster, uzyskując doktorat z teologii na podstawie pracy Ist Kirche anders? Möglichkeiten und Grenzen einer soziologischen Betrachtungsweise (Czy kościół jest inny? Możliwości i ograniczenia podejścia socjologicznego)^[1].

W latach 1979–1981 pracował jako wikariusz w parafii św. Jana Chrzciciela w Arolsen^[1]. W trakcie studiów doktorskich w latach 1981–1986 był asystentem kościelnym instytutu społecznego „Kommende”, zaś w latach 1986–1989 był kapelanem w parafii Najświętszej Maryi Panny w Witten^[1]. W 1989 został dyrektorem instytutu społecznego „Kommende” i kapelanem parafii św. Ewalda w Dortmundzie, a w latach 1989–1996 pełnił funkcję kierownika doradczej rady teologicznej „Unitas”^[1]. Ponadto wykładał doktrynę społeczną na Wydziale Teologicznym w Paderborn, gdzie w 1996 został profesorem katolickiej nauki społecznej^[1]. 21 czerwca 1993 papież Jan Paweł II obdarzył go godnością Kapelana Jego Świątobliwości^[1].

23 lipca 1996 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Paderborn ze stolicą tytularną Petina. Święcenia biskupie otrzymał 21 września 1996 w katedrze Najświętszej Marii Panny i św. Liboriusza i Kiliana. Udzielił mu ich Johannes Joachim Degenhardt, arcybiskup metropolita Paderborn, któremu asystowali biskupi pomocniczy Paderborn Hans Leo Drewes i Paul Consbruch. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa Ubi spiritus Domini ibi libertas (Gdzie jest Duch Pański – tam wolność).

20 grudnia 2001 papież Jan Paweł II przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego Trewiru^[3][4]. Ingres do katedry Świętego Piotra w Trewirze odbył 1 kwietnia 2002^[4].

30 listopada 2007 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą Monachium i Freising^[5][4]. Ingres do katedry Najświętszej Marii Panny w Monachium odbył 2 lutego 2008^[4]. 29 czerwca 2008 w bazylice św. Piotra na Watykanie odebrał od papieża paliusz metropolitalny^[1].

W latach 2012–2018 był przewodniczącym Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE)^[6]. 12 marca 2014 został wybrany na przewodniczącego Konferencji Episkopatu Niemiec^[7]. Pełnił tę funkcję do lutego 2020^[8].

20 października 2010 papież Benedykt XVI ogłosił, że mianował go kardynałem^[9]. Na konsystorzu w bazylice św. Piotra 20 listopada 2010 kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Korbiniana w Rzymie(inne języki)^[10]. 5 czerwca 2011 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie^[11][4]. Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka^[12][4]. Decyzją papieża Franciszka od 13 kwietnia 2013 jest członkiem grupy siedmiu kardynałów doradców (Rada Kardynałów), którzy służą radą Ojcu Świętemu w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej^[13], a także od 8 marca 2014 jest Koordynatorem Rady ds. Gospodarki^[14].

21 maja 2021 złożył rezygnację z urzędu arcybiskupa Monachium i Freising, aby wziąć odpowiedzialność za błędy swoje i Kościoła katolickiego w Niemczech, jako instytucji w związku z ujawnionymi tam przypadkami tuszowania nadużyć seksualnych, których dopuszczali się wobec nieletnich niektórzy duchowni^[15]. Jego decyzja została zakomunikowana 4 czerwca 2021, za zgodą papieża Franciszka^[16]. 10 czerwca 2021 papież Franciszek wysłał do niego list informujący, że rezygnacji nie przyjął, prosząc go o dalsze pełnienie urzędu^[17][18]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Reinharda Marxa na stronie archidiecezji Monachium i Freising. [dostęp 2024-01-08]. (niem.)
• Nota biograficzna Reinharda Marxa na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-01-08]. (wł.)
• Reinhard Marx w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2011-06-29] (ang.)
• Reinhard Marx [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-06-07]  (ang.).