Połoz kaspijski

Połoz kaspijski

Dolichophis caspius
Gmelin, 1789
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	połozowate
Podrodzina	połozy
Rodzaj	Dolichophis
Gatunek	połoz kaspijski
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Połoz kaspijski (Dolichophis caspius, syn. Coluber caspius) − duży wąż z rodziny połozowatych, występujący pospolicie na Bałkanach i w niektórych regionach Europy Wschodniej.

Wygląd

Bardzo duży, smukły wąż, o lśniących, gładkich łuskach i dużych oczach z okrągłą źrenicą. Głowa mała, wyróżnia się od reszty ciała. Dorasta do 170 - 250 cm (wyjątkowo nawet 300 cm). Ubarwienie dosyć zmienne - od jasnego, oliwkowego lub żółtawego, po ciemny brąz lub czerń, zawsze jednak z jaśniejszym środkiem łusek; wąż wydaje się być lekko prążkowany. Brzuch może być ubarwiony żółtawo, czerwonawo lub nawet ciemnobrązowo. U młodych występują na grzbiecie i bokach ciemne plamy lub pasy, które zanikają z wiekiem.

Występowanie

Połoz kaspijski zamieszkuje spory obszar, od Uralu na wschodzie, po Węgry i pogranicze słoweńsko - chorwackie na zachodzie. W Europie zamieszkuje północno - wschodnią Grecję, Albanię, Serbię, Macedonię Północną, Bułgarię, południową część Rumunii, wybrzeże Morza Czarnego od Bosforu aż po Deltę Dunaju, a także południowe Węgry i północno - wschodnią Chorwację. Zasiedla stanowiska suche i obficie nasłonecznione, zarówno na nizinach jak i w górach. Jego ulubione siedliska to stepy, kamieniste zbocza, luźne zadrzewienia i zagajniki.

Tryb życia

Wąż ten prowadzi dzienny tryb życia, wygrzewając się w słońcu głównie w godzinach rannych oraz polując na różne kręgowce - głównie gryzonie, niewielkie ptaki i jaszczurki.

Rozmnażanie

Połoz kaspijski jest jajorodny - po kopulacji, w maju lub czerwcu, samica składa od 5 do 15 (rzadko) jaj – najczęściej w dołku pod kamieniem lub gałęzią^[2].

Uwagi

Wąż szybki i ruchliwy, schwytany najczęściej broni się zaciekle sycząc i gryząc; jest niejadowity, ale ze względu na swoje rozmiary może boleśnie zranić. W niewoli oswaja się jednak dość szybko i jest dość łatwy w hodowli - wymaga jednak dużego terrarium, ciepłego i suchego^[3].

Linki zewnętrzne

1. https://web.archive.org/web/20110527054249/http://www.reptilia.dk/Krybdyr_vi_har_holdt/Slanger/Coluber_jugularis/coluberjugularis.htm

2. http://www.youtube.com/watch?v=vf3QkKYD4V4&feature=related

Przypisy