Pawieł Sieriebriakow

Pawieł Sieriebriakow
Imię i nazwisko

Pawieł Aleksiejewicz Sieriebriakow

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1909
Carycyn

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1977
Leningrad

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Pawieł Aleksiejewicz Sieriebriakow, ros. Павел Алексеевич Серебряков (ur. 15 lutego?/28 lutego 1909 w Carycynie, zm. 17 sierpnia 1977 w Leningradzie[1][2]) – rosyjski pianista.

Życiorys

Studiował pod kierunkiem Leonida Nikołajewa w Konserwatorium Leningradzkim[1], gdzie następnie wykładał[1][2]. W latach 1938–1951 i 1961–1977 pełnił funkcję rektora tej uczelni[1]. W 1933 roku otrzymał II nagrodę na I Wszechzwiązkowym Konkursie Muzycznym w Moskwie[1]. Zasłynął jako interpretator dzieł Piotra Czajkowskiego, Modesta Musorgskiego, Siergieja Rachmaninowa i Aleksandra Skriabina[1].

Koncertował w kraju i za granicą, był członkiem jury wielu międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. IV (1949) i VI (1960) Konkursu Chopinowskiego[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 257–258. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 804. ISBN 978-83-01-13410-5.
  • ISNI: 0000000116062626
  • VIAF: 22336583
  • LCCN: no94000951
  • GND: 134878981
  • BnF: 139825328
  • NKC: mzk2006363697
  • PLWABN: 9810611790705606
  • NUKAT: n2018164684
  • J9U: 987010473129505171
  • PWN: 3975036