Kielanodon
Kielanodon | |
Hahn, 1987 | |
Okres istnienia: kimeryd PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 154.2/149.2 ↓ 154.2/149.2 | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Podgromada | allotery |
Rząd | wieloguzkowce |
Podrząd | Plagiaulacida |
Rodzina | Paulchoffatiidae |
Podrodzina | Paulchoffatiinae |
Rodzaj | Kielanodon |
Kielanodon – rodzaj wymarłego ssaka. Jego szczątki znaleziono w górnojurajskich skałach na terenie Portugalii. Był względnie niewielkim członkiem również wymarłego rzędu wieloguzkowców, w obrębie którego umieszcza się go w obrębie podrzędu Plagiaulacida i rodziny Paulchoffatiidae.
Rodzajowi nadano nazwę Kielanodon. Dokonał tego Hahn w 1987. Oznacza ona „ząb Kielan” i honoruje profesor Zofię Kielan-Jaworowską. Hahn wyróżnił w tym rodzaju gatunek Kielanodon hopsoni, znany ze skamielin pochodzących z kimerydzkiej warstwy z Guimarota w Portugalii. Zidentyfikowano go na podstawie trzech szczęk.
Bibliografia
- Hahn (1987), Neue Beobachtungen zum Schädel- und Gebiss-Bau der Paulchoffatiidae (Multituberculata, Ober-Jura). Paleovertebrata 17 s.155-196.
- Hahn G & Hahn R (2000), Multituberculates from the Guimarota mine, s.97-107 w: Martin T & Krebs B (red.), Guimarota - A Jurassic Ecosystem, Verlag Dr Friedrich Pfeil, München.
- Kielan-Jaworowska Z & Hurum JH (2001), Phylogeny and Systematics of multituberculate mammals. Paleontology 44, s.389-429.
- Multituberculata Cope, 1884. home.arcor.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-04-18)]..