Hanna Żuławska : Życiorys, Zobacz też, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Hanna Żuławska

Hanna Żuławska
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1908 Warszawa
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 1988 Warszawa
Dziedzina sztuki	malarstwo, ceramika

Hanna Żuławska, z domu Jasińska (ur. 23 listopada 1908 w Warszawie, zm. 26 grudnia 1988 tamże) – polska malarka, ceramik i pedagog.

Życiorys

Studiowała w latach 1930-1934 w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa, w pracowniach Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana Kowarskiego, a w latach 1935-1937 w Paryżu u Józefa Pankiewicza. Dyplom ukończenia studiów otrzymała w 1947 w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Należała do współorganizatorów Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku), była związana z tą uczelnią do 1978. Od 1964 do 1971 kierowała Katedrą Ceramiki Artystycznej na Wydziale Rzeźby, równocześnie w latach 1964-1966 była dziekanem tego wydziału. Od 1971 przez sześć lat prowadziła pracownię ceramiki artystycznej.

W latach 1956-1957 przewodziła grupie ceramików "Kadyny" (należeli do niej m.in. Edward Roguszczak, Swietlana Zerling, Maria Kuczyńska, Jacek Krenz, Hanna Główczewska).

Autorka wielu realizacji z dziedziny malarstwa monumentalnego oraz ceramiki dekoracyjnej m.in.: mozaiki w podcieniach domów na placu Konstytucji w Warszawie, dworcu kolejowym w Gdyni, mozaiki na hali Torwar w Warszawie, polichromii, sgraffitów i fresków. Jest również autorką dekoracji kilkunastu kamienic na Głównym Mieście w Gdańsku oraz Starym i Nowym Mieście w Warszawie.

Mężem artystki był plastyk Jacek Żuławski. Pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B32-4-29)^[1].