Abu al-Faradż al-Isfahani

Abu al-Faradż al-Isfahani

Data i miejsce urodzenia	897 Isfahan
Data i miejsce śmierci	20 listopada 967 Bagdad
Narodowość	arabska
Dziedzina sztuki	poezja
Ważne dzieła
Kitab al-Aghani
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Abu al-Faradż al-Isfahani (897 w Isfahanie – 967 w Bagdadzie) – arabski historyk, poeta, antologista.

Urodził się w Persji, lecz miał arabskie pochodzenie. Studia podjął w Bagdadzie, tam również spędził większą część swojego życia będąc pod opieką członków dynastii Bujjidów. Przez pewien okres przebywał również na dworze Sajf ad-Dauli z dynastii Hamdanidów w Aleppo.

Zgodnie z jego własnym świadectwem do jego nauczycieli lub akademickich kolegów należeli m.in. At-Tabari, Ibn Durajd i As-Suli^[1].

Największym jego dziełem pisanym przez niego przez 55 lat było obszerna encyklopedyczna Księga pieśni (Kitab al-Aghani). Zgromadzone w antologii teksty zostały podzielone na sto "melodii" (rozdziałów), zawierających informacje biograficzne o danym autorze oraz obszerne cytaty z jego twórczości. W dziele tym zawarte zostały materiały literackie, dokumentujące rozwój literatury arabskiej od okresu przedislamskiego do X wieku. W druku tekst ten liczy ok. 20 tomów objętości^[2].

Inne dzieła wydane przez Abu al-Faradż al-Isfahaniego to:

• biografie potomków Abu Taliba – wuja proroka Muhammada oraz ojca Ali ibn Abi Taliba
• wydał poezje Abu Tammama, Abu Nuwasa.

Przypisy

Bibliografia

• J. Bielawski, Historia literatury arabskiej. Zarys, Warszawa 1968, s. 156-157.
• J. Bielawski, Klasyczna literatura arabska, Warszawa 1995, s. 138-141.
• Mały słownik kultury świata arabskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1971